حدیث معروفی است که پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) در آخرین روزها و ساعات عمر شریف و پربرکت خویش فرمود: «من از بین شما می روم در حالی که دو چیز گرانبها به یادگار می گذارم: قرآن و عترت»

از بین فرزندان پیامبر(صلی الله علیه و آله) فقط یک دختر باقی ماند، دختری که هیجده سال عمر کرد و دارای کمالات و فضایل و عصمت و ولایت بود، دختری به نام «فاطمه» بدیهی است که امت رسول، بعد از رحلت او، باید تنها یادگارش و عترت و خاندان او را گرامی می داشتند، اما چه کردند؟ متاسفانه به گونه ای با یگانه دختر پیامبر رفتار کردند که با حالت خشم و غضب نسبت به آن ها از دنیا رفت و حاضر نشد قبرش معلوم باشد و کسی به غیر از علی و عده ای اندک از نزدیکان بر جنازه اش نماز بخواند!

او در عمر کوتاهش با مصائب بسیاری مواجه شد، مصائبی که اگر بر کوه وارد می آمد آن را از هم می پاشید، مصائبی چون:

1-       مرگ رسول خدا.صلی الله علیه و آله

2-       تشکیل سقیفه بنی ساعده و خلیفه تراشی.

3-       جنایاتی که در راه این توطئه انجام شد، مانند: لگد زدن، سیلی، تازیانه و ضرب فاطمه(ع).

4-       طناب به دست و گردن علی(علیه السلام) بستن وبرای بیعت به مسجد بردن.

5-       سوزاندن در خانه او.

6-       سقط کردن محسن شش ماهه.

7-       غصب فدک.

8-       خودداری مسلمین از یاری علی (علیه السلام).

و اینها مصائبی است که زهرا(علیها السلام) در حقیقت در راه دفاع از حریم ولایت متحمل شد. ضربت، اهانت و شکسته شدن استخوان و اثر تازیانه در بازوی فاطمه(علیها السلام) همه به خاطر پیوند محبت آمیزی بود که نسبت به شوهر خود علی(علیه السلام) داشت. او در دفاع و حمایت از حریم ولایت به قدری کوشاه و در عین حال نگران بود که حتی به هنگام مرگ گریه می کند!

آری، گریه می کند! و در جواب علی(علیه السلام) که می پرسد چرا گریه می کنی!! می گوید: به خاطر مصائبی که بعد از من به تو می رسد، می گریم!

باری، ظلم و مصائبی که از سقیفة بی ساعده آغاز شد چنان ادامه پیدا کرد که حق عترت و خاندان پاک رسول خدا(صلی الله علیه و آله) غصب و حرمت آن ها شکسته شد؛ و شمشیرهای بنی امیه و بنی عباس از کارگاه و کارخانه سقیفه بیرون آمد.

خشت اول چون نهد معمار، کج                      تا ثریا می رود دیوار، کج

 

منبع: کتاب آتش در حرم

خدا مادرم را کجا میبرند
گمانم برای شفا میبرند
من و خانه داری
من و سوگواری
خدا مادرم
ببین با تو گوید که بی من مرو
تو باشی طبیبم
نگویی غریبم
خدا مادرم
صدای طپشهای قلبم شنو
ببین با تو گویم طبیبم مرو
تو باشی طبیبم
نگویی غریبم
مرا هم ببر

بسم الله الرحمن الرحیم

وَ مَا أَرْسَلْنَکَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِینَ(107)

در آیه مورد بحث به رحمت عامه وجود پیامبر ص اشاره کرده مى ‏گوید:" ما تو را جز براى رحمت جهانیان نفرستادیم" (و ما أرسلناک إلا رحمة للعالمین‏).

عموم مردم دنیا اعم از مؤمن و کافر همه مرهون رحمت تو هستند، چرا که نشر آئینى را به عهده گرفتى که سبب نجات همگان است، حال اگر گروهى از آن استفاده کردند و گروهى نکردند این مربوط به خودشان است و تاثیرى بر عمومى بودن رحمت نمى‏ گذارد.

این درست به آن مى ‏ماند که بیمارستان مجهزى براى درمان همه دردها با پزشکان ماهر و انواع داروها تاسیس کنند، و درهاى آن را به روى همه مردم بدون تفاوت بگشایند، آیا این وسیله رحمت براى همه افراد آن اجتماع نیست؟ حال اگر بعضى از بیماران لجوج خودشان از قبول این فیض عام امتناع کنند تاثیرى در عمومى بودن آن نخواهد داشت.

و به تعبیر دیگر رحمت بودن وجود پیامبر براى همه جهانیان جنبه مقتضى و فاعلیت فاعل دارد و مسلما فعلیت نتیجه، بستگى به قابلیت قابل نیز دارد.

تعبیر به" عالمین" (جهانیان) آن چنان مفهوم وسیعى دارد که تمام انسانها را در تمام اعصار و قرون شامل مى ‏شود و لذا این آیه را اشاره‏ اى بر خاتمیت پیامبر اسلام مى ‏دانند، چرا که وجودش براى همه انسانها آینده تا پایان جهان رحمت‏ است و رهبر و پیشوا و مقتدا، حتى این رحمت، از یک نظر شامل فرشتگان هم مى‏ شود:

حدیث جالبى در اینجا نقل شده که این عمومیت را تایید مى ‏کند حدیث این است هنگامى که این آیه نازل شد پیامبر از جبرئیل پرسید"

هل اصابک من هذه الرحمة شى‏ء

"" آیا چیزى از این رحمت عائد تو شد"؟

جبرئیل در پاسخ عرض کرد"

نعم، انى کنت اخشى عاقبة الامر، فامنت بک، لما اثنى الله على بقوله‏ عند ذی العرش مکین‏

":" من از پایان کار خویش بیمناک بودم، اما بخاطر آیه‏اى که در قرآن بر تو نازل شد از وضع خود مطمئن شدم آنجا که خداوند مرا با این جمله مدح کرده‏ ذی قوة عند ذی العرش مکین‏:

جبرئیل نزد خداوند خالق عرش بلند مقام و بلند مرتبه است" «1» به هر حال در دنیاى امروز که فساد و تباهى و ظلم و بیدادگرى از در و دیوار آن مى ‏بارد، آتش جنگها در هر سو شعله‏ ور است، و چنگال زورمندان بیدادگر حلقوم مستضعفان مظلوم را مى‏ فشارد، در دنیایى که جهل و فساد اخلاق و خیانت و ظلم و استبداد و تبعیض هزار گونه نابسامانى آفریده، آرى در چنین جهانى مفهوم" رحمة للعالمین" بودن پیامبر از هر زمانى آشکارتر است، چه رحمتى از این بالاتر که برنامه ‏اى آورده که عمل به آن نقطه پایانى است بر همه این ناکامیها و بدبختیها و سیه‏ روزیها، آرى او و دستوراتش، برنامه و اخلاقش همه رحمت است رحمتى براى همگان و تداوم این رحمت سرانجامش حکومت صالحان با ایمان بر تمام معموره زمین خواهد بود.

تفسیر نمونه، ج‏13، ص: 527

به آمریکا حق بدین

اسرائیل را تو منطقه ایجاد می کنه و سپاه دورش موشک می چینه

پهپادهای فوق مدرن به منطقه می فرسته و سپاه هک میکنه و غنیمت میگیره

داعش به منطقه می فرسته و سپاه نابودش می کنه

نظامیاش که توی دنیا هیچ کس جرات نداره بهشون نگاه چپ بکنه را سپاه دستگیر می کنه و اشک شونو در میاره

دلشو به یه عده بمب گذار تروریست خوش می کنه که امنیت ایران رو خراب کنن، سپاه با موشک کولونی شونو تو عراق و سوریه میزنه

دلشو به آمد نیوز خوش میکنه، که ییهو می بینه اطلاعات سپاه، مستند ایستگاه پایانی دروغ رو آورد روی آنتن و حیثیت همه ی سرمایه های آمریکا را برد و انداخت شون به جون هم.

قبول کنید دیگه چاره ای نداشت جز اینکه بگه سپاه سازمان تروریستیه، آخه فقط همین یه گزینه سالم روی میزش مونده بود.
افتخارم این هست که
من،هم،یک سپاهی،هستم

مرگ بر آمریکای جنایتکار+ مرگ بر اسرائیل

کانال شهدا شرمنده ایم

حاج آقا قرائتی
.
اگر در اینجا پسرِ من حضور داشت
و شش بار من او را صدا بزنم ؛
که آقازاده با شما هستم و او در این شش بار جواب من را ندهد، :شما نمی گویید .
چه پسر بی ادبی ⁉️
حال اگر کسی که صدای اذان را بشنود دوبار حی علی الصلوه،
دوبار دیگر حی علی الفلاح
و بار دیگر حی علی خیرالعمل به او گفته شود
و همچنان نسبت به اقامه نماز بی اهمیت باشد
*این شخص بی ادب نیست؟*

خوشا بحالت که در لباس پیامبر صلی الله علیه و آله به دیار باقی شتافتی.

خوشا بحالت که وقت جان دادنت مزین به لباس مولایمان امیر المومنین علی علیه السلام و با بدنی خونین چون حسین شهید دنیا را ترک کردی.

خوشا به حالت که لباس اهل علم را به تن داشتی و موجب خشم دشمنان را فراهم آوردی.

آری دشمنان گاهی در لباس دوستان نادان این لباس را ریا خواندند .

حالا باید ببینند که این لباس لباس صادقان و راستگویان است گرچه بعض افراد ناباب نیز آن را به تن دارند.

ای دشمنان دیرین که از ما خشمگینید.

در خشم خود بمیریدکه امام راستگویان چه زیبا فرمود.

 بکُشید ما را؛ ملت ما بیدارتر مى‏شود.
این رجل فاجرى که خون عزیز ما را به زمین ریخت، تأیید کرد دین خدا را. یعنى خدا دین خودش را به او تأیید کرد. با ریختن خون عزیز ما، تأیید شد انقلاب ما. این انقلاب باید زنده بماند، این نهضت باید زنده بماند، و زنده ماندنش به این خونریزیهاست. بریزید خونها را؛ زندگى ما دوام پیدا مى‏کند. بکُشید ما را؛ ملت ما بیدارتر مى‏شود. ما از مرگ نمى‏ترسیم؛ و شما هم از مرگ ما صرفه ندارید. دلیل عجز شماست که در سیاهى شب، متفکران ما را مى‏کشید. براى اینکه منطق ندارید. اگر منطق داشتید که صحبت مى کردید؛ مباحثه مى‏کردید. لکن منطق ندارید، منطق شما ترور است! منطق اسلام ترور را باطل مى‏داند. اسلام منطق دارد؛ لکن با ترور شخصیتهاى بزرگ ما، شخصهاى بزرگ ما، اسلام ما تأیید مى‏شود

حجّت ظاهری و باطنی

«إِنَّ لِلّهِ عَلَی النّاسِ حُجَّتَینِ، حُجَّةً ظاهِرَةً وَ حُجَّةً باطِنَةً، فَأمّا الظّاهِرَةُ فَالرُّسُلُ وَ الاَْنْبِیاءُ وَ الاَْئِمَّةُ وَ أَمَّا الْباطِنَةُ فَالْعُقُولُ.»:

همانا برای خداوند بر مردم دو حجّت است، حجّت آشکار و حجّت پنهان، امّا حجّت آشکار عبارت است از: رسولان و پیامبران و امامان; و حجّت پنهانی عبارت است از عقول مردمان.

شرح مختصر:

مرحوم آیت الله حاج شیخ محمد حسین اصفهانى- رضوان الله علیه- در این باره قصیده مخمسى دارد که ما چند فقره از آن را در اینجا ذکر مى‏کنیم:

صبا به شهریار من بشیر وار مى‏رسد         چه بلبلان خوش نواز لاله‏ زار مى‏رسد

بیا تو اى صبا که از تو بوى یار مى‏رسد         نوید وصل یار من زهر کنار مى‏ رسد

 خوش آن دمى که بینمش نشسته در کنار من‏
 صبا درود بیکران بحیث یملأ الفضا         بکن نثار آستانه على مرتضى‏
ولى کارخانه قدر مهیمن قضا         محیط معرفت، مدار حلم و مرکز رضا

 که کعبه درش بود مطاف و مستجار من‏
 به مشهد شهود او تجلیات ذات بین‏         ز بود حق نمود او حقائق صفات بین‏
ز نسخه وجود او حروف عالیات بین‏         مفصل از حدود او تمام مجملات بین‏

 منزه است از حدود اگر چه آن نگار من‏
 مؤسس مبانى و مؤصل اصول شد         مصور معانى و مفصل فصول شد
حقیقة المثانى و مکمل عقول شد         به رتبه حق ثانى و خلیفه رسول شد

 خلافت از نخست شد به نام شهریار من‏
 بود غدیر قطره‏ اى ز قم مناقبش‏    

در خواست بامزه دختر
شهید مدافع حرم از رهبر
معظم انقلاب اسلامی

به رهبر گفتم: کُلاتُ
مامانت برات درست کرده؟!

گفت: آره.

گفتم:میدی به من؟

گفت:این مال منه یکی
 دیگه  برات میخرم!

گفتم:پس صورتی بخری ها

** بعد از چند روز کلاهی
صورتی برای این دختر خانم
ارسال شد از طرف حضرت آقا.

حدیث سلسله الذهب، دعوت به توحید خالص

وقتی خدا به ما نعمتی می دهد دوست دارد ببیند ما با این نعمتش چه خیری به دیگران می رسانیم به عنوان نمونه اگر خدای والامرتبه از فضل و کرم خود به ما خانه ای عطا کرد دوست دارد که ما آن خانه مازاد بر نیاز را خالی نگذاریم و با قیمت مناسبی به نیازمندان اجاره دهیم.

بعضی از ما آدم ها فکر می کنیم که هر عیبی در دنیا وجود دارد متعلق به دیگران است و ما از هر عیب و نقصی پاک هستیم در حالی که اگر مقداری انصاف به خرج بدهیم و اندکی به خودمان توجه کنیم می بینیم که نیازی نیست که به عیب دیگران مشغول باشیم و بهتر این است که به زدودن عیب های خود مشغول باشیم.

 (نوشته‏ اند که این سخنرانى را در جمعه سوّم ایّام خلافت خود در سال 35 هجرى در روز جمعه ایراد فرمود)

1 شناخت خدا
ستایش خداوندى را سزاست که احسان فراوانش بر آفریده‏ها گسترده و دست کرم او براى بخشش گشوده است.
او را بر همه کارهایش مى‏ستاییم و براى نگهدارى حق الهى از او یارى مى‏طلبیم و گواهى مى‏دهیم جز او خدایى نیست.

2 ویژگى‏ هاى پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم‏
و گواهى مى‏دهیم که محمّد صلّى اللّه علیه و آله و سلّم بنده و فرستاده اوست. او را فرستاد تا فرمان وى را آشکار و نام خدا را بر زبان راند. پس با امانت، رسالت خویش را به انجام رساند، و با راستى و درستى به راه خود رفت، و پرچم حق را در میان ما به یادگار گذاشت، هر کس از آن پیشى گیرد از دین خارج و آن کس که از آن عقب ماند هلاک گردد و هر کس همراهش باشد رستگار شود.
راهنماى این پرچم، با درنگ و آرامش سخن مى‏ گفت، و دیر و حساب شده به پا مى‏خاست، و آنگاه که بر مى‏خاست سخت و چالاک، به پیش مى‏رفت، پس چون در اطاعت او در آمدید، و او را بزرگ داشتید، مرگ او فرارسید و خدا او را از میان شما برد.
پس از او چندان که خدا خواهد زندگانى مى‏گذرانید تا آن که خدا شخصى را بر انگیزاند که شما را متّحد سازد، و پراکندگى شما را جبران نماید. «1» مردم! به چیزى که نیامده دل نبندید، و از آن که در گذشت مأیوس نباشید، که آن پشت کرده اگر یکى از پاهایش بلغزد، و دیگرى برقرار باشد شاید هر دو پا به جاى خود برگشته و استوار ماند.
3 تداوم امامت تا ظهور امام زمان علیه السّلام‏
آگاه باشید، مثل آل محمّد صلّى اللّه علیه و آله و سلّم چونان ستارگان آسمان است، اگر ستاره‏اى غروب کند، ستاره دیگرى طلوع خواهد کرد (تا ظهور صاحب امان علیه السّلام). گویا مى‏بینم در پرتو خاندان پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم نعمت‏هاى خدا بر شما تمام شده و شما به آنچه آرزو دارید رسیده‏ اید.
شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة / ترجمه دشتى - ایران ؛ قم، چاپ: اول، 1379ش.

اولین مظلوم عالم آه را گم کرده است

رهبر راه خدا همراه را گم کرده است

یک توقف پشت در صد بغض مانده در گلو

تا کنار قبر مخفی چاه را گم کرده است

هیچ فانوسی دگر در کوچه ها روشن نبود

نیمه شب خورشید یثرب ماه را گم کرده است

انتهای شب صدای زخمی اش آید بگوش

اختیار از ناله ی شبگاه را گم کرده است

تا اذان صبح از بس ناله زد خوابش گرفت

خواب دید آن شب حسینش راه را گم کرده است

ابرهای بی صدا از دیده اش دریا گرفت

رعد و برق نعره اش ناگاه را گم کرده است

یاد آن روزی که گفتا مجتبی نجوا کنان

گامهای مادرم درگاه را گم کرده است

درد تنهایی خود را با که گوید مرتضی

با که گوید شیعه ای آگاه را گم کرده است

شهر اشباه الرجال اینجاست ای زهرائیان

امت بی درد اردوگاه را گم کرده است

کاش از این بیشتر پنهان نماند منتقم

عصر عاشورائیان خونخواه را گم کرده است

سروده محمود ژولیده

بسم الله الرحمن الرحیم

ما که هستیم که در وصف تو سخن گوییم. وقتی که خدای والا مرتبه در وصفِ تو می فرماید: به شهدای فی سبیل الله مرده نگویید بلکه فکرش را هم نکنید. تصورش را هم نکنید که آنان مرده اند.

(((  وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ یُقْتَلُ‏ فی‏ سَبیلِ‏ اللَّهِ أَمْواتٌ بَلْ أَحْیاءٌ وَ لکِنْ لا تَشْعُرُونَ))) (بقره:154)

و به کسانی که در راه خدا کشته شدند، مرده مگوئید بله ایشان زنده هستند اما شما ( این زنده بودن را) حس نمی کنید.

((( وَ لا تَحْسَبَنَ‏ الَّذینَ قُتِلُوا فی‏ سَبیلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ))) (آل عمران: 169)

و کسانى را که در راه خداوند کشته شده‏ اند مرده مپندار که زنده ‏اند، نزد پروردگارشان روزى مى ‏برند.

حاج قاسم یک عمر در حسرت شهادت سوختی

عاقبت از شربت شهادت نوشیدی و اینک نزد خدای متعال

عمر جاودان گرفتی و زنده تر شدی.

حاج قاسم تو که خود طعم حسرت را چشیدی.

حاج قاسم تنها خوری نکن.

به ما بیچارگان زان سو نخندید.

در ایامی که بر ما گذشت هر چند سخت گذشت بسیاری از دوستان سوال میکردند که این فتنه های پی در پی نشانه چیست؟ در این فتنه ها چرا بزرگان و حتی برخی انقلابی ها دچار مضلات الفتن(فتنه های گمراه کننده و اغواگر) شدند و نه تنها خودشان دچار تحیر شدند بلکه دیگرانی را نیز دچار سرگشتگی کردند، مخصوصا در روزهای پس از فتنه آبان ۹۸ و یا سقوط هواپیما.

▪️پاسخ این سوال را در آیه ۱۷۹ سوره آل عمران باید پیدا کرد، خداوند همه مهر و مهرورز می فرمایند:
   
ما کَانَ اللَّهُ لِیَذَرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلَى مَا أَنْتُمْ عَلَیْهِ حَتَّى یَمِیزَ الْخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّبِ وَمَا کَانَ اللَّهُ لِیُطْلِعَکُمْ عَلَى الْغَیْبِ وَلَکِنَّ اللَّهَ یَجْتَبِی مِنْ رُسُلِهِ مَنْ یَشَاءُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَإِنْ تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا فَلَکُمْ أَجْرٌ عَظِیمٌ ۱۷۹   
خدا بر آن نیست که مؤمنان را به این [حالى] که شما بر آن هستید واگذارد تا آنکه پلید را از پاک جدا کند و خدا بر آن نیست که شما را از غیب آگاه گرداند ولى خدا از میان فرستادگانش هر که را بخواهد برمى‏ گزیند پس به خدا و پیامبرانش ایمان بیاورید و اگر بگروید و پرهیزگارى کنید براى شما پاداشى بزرگ خواهد بود

این آیات اشاره به جنگ احد دارد که خداوند میفرمایند این جهان یک محل آزمایش است و این بلاها، فتنه ها و . وسیله آزمایش مردم بخصوص مومنان هستند

اما در قسمت نخست آیه پیامی واضح برای ما دارد که خداوند، کفّار را به حال خود رها مى‌کند؛ «نُمْلِی لَهُمْ لِیَزْدادُوا إِثْماً» ولى مؤمنان را رها نمى‌کند. «ما کانَ اللَّهُ لِیَذَرَ الْمُؤْمِنِینَ»

▪️رهبر معظم انقلاب نیز در خطبه های نماز جمعه ۲۷ دیماه به امداد الهی برای ملت بزرگ ایران اشاره کردند.
بدون شک سنت الهی جداسازى پاک از پلید، از  است. «حَتَّى یَمِیزَ الْخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّبِ»  و این فتنه های اخیر به خوبی این مهم را نشان داد.

قطعا در دوران آخرامان این فتنه ها منجر به پاکسازی جامعه اسلامی از منافقان، مفسدان و عناصر ملحد در هر لباسی که پنهان شده باشند، خواهد شد و نکته بسیار مهم آنجاست که
طیب وپاکى اصالت داشته وپایدار است، ولى خبث عارضى و رفتنى است و ما در ایام اخیر این رفتار سلبریتی ها و برخی ورزشکاران حتی برخی یون را با این آیه میتوانیم تحلیل کنیم.

▪️مهم این است که ما در این دوران با صبر، بصیرت و ایستادگی راه را گم نکنیم تا ان شا الله مطابق با بیانیه گام دوم انقلاب پس از شکستن محاصره تبلیغاتی دشمن و امید آفرینی به سمت تحقق ایجاد تمدن نوین اسلامی و ظهور، ایران اسلام�

 
▪️سالروز شهادت امام دهم حضرت امام هادی (علیه و علی آبائه الاطیبین و ابنائه الانجبین) را به پیشگاه ذخیره عالم تسلیت عرض می‌ کنم. یکی از بیانات نورانی امام دهم حضرت امام هادی (سلام الله علیه) این است که فرمود: «خَیْرٌ مِنَ‏ الْخَیْرِ فَاعِلُهُ‏ وَ أَجْمَلُ مِنَ الْجَمِیلِ قَائِلُهُ وَ أَرْجَحُ مِنَ الْعِلْمِ حَامِلُهُ».[1] این‌گونه از ذوات مقدس چون خودشان انسان کامل‌ اند، حرمت انسانیت را بیش از دیگران می‌ دانند و حفظ می‌ کنند. در عین حال که کار خوب خوب است، در عین حال که حرف خوب خوب است، در عین حال که علم صحیح خوب است، اما صاحبان این اوصاف از این اوصاف بالاترند! در عین حال که دانشگاه خوب است، در عین حال که دانش خوب است، دانشمند از هر دو بالاتر است؛ این بیان نورانی امام هادی است.
▪️ در عین حال که حوزه علمیه خوب است، در عین حال که فقه و اصول و فلسفه و تفسیر خوب است، عالم به این معارف از همه این معارف بالاتر است؛ سرّش آن است که انسان یک موجودی است ابدی، این موجود ابدی را ره‌ توشه ابدی تأمین می ‌کند. حوزه و دانشگاه آن مواد اولیه این زاد راه را فراهم می ‌کنند. یک وقت است کسی خودش را نشناخت، درسی خواند، مدرکی گرفت و درسی گفت و بعد پوسید، چه از حوزه چه از دانشگاه! یک وقت است نه، کسی عالم شد ـ چه در حوزه و چه در دانشگاه ـ از پوست به در آمد، نه پوسید! نه به فکر مدرک بود، نه به فکر حقوق بود، نه به فکر باند بازی بود، نه به فکر جناح بازی بود، این انسان به دنیا آمد و انسان زیست و انسان مُرد. بیان نورانی امام هادی (سلام الله علیه) این است که از هر حوزه علمیه‌ ای آن عالمانشان برترند، از هر دانشگاهی آن دانشگاهی و دانشور بالاترند «خَیْرٌ مِنَ‏ الْخَیْرِ فَاعِلُهُ‏ وَ أَجْمَلُ مِنَ الْجَمِیلِ قَائِلُهُ وَ أَرْجَحُ مِنَ الْعِلْمِ حَامِلُهُ».
 
[1]. نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ص142؛ «خَیْرٌ مِنَ‏ الْخَیْرِ فَاعِلُهُ‏ وَ أَجْمَلُ مِنَ الْجَمِیلِ قَائِلُهُ وَ أَرْجَحُ مِنَ الْعِلْمِ حَامِلُهُ وَ شَرٌّ مِنَ الشَّرِّ جَالِبُهُ وَ أَهْوَلُ مِنَ الْهَوْلِ رَاکِبُهُ».

#حرمت_انسانیت
#حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی

سخنرانی در جمع طلاب و دانشجویان
تاریخ: 1386/04/24