خوشا بحالت که در لباس .

خوشا بحالت که در لباس پیامبر صلی الله علیه و آله به دیار باقی شتافتی.

خوشا بحالت که وقت جان دادنت مزین به لباس مولایمان امیر المومنین علی علیه السلام و با بدنی خونین چون حسین شهید دنیا را ترک کردی.

خوشا به حالت که لباس اهل علم را به تن داشتی و موجب خشم دشمنان را فراهم آوردی.

آری دشمنان گاهی در لباس دوستان نادان این لباس را ریا خواندند .

حالا باید ببینند که این لباس لباس صادقان و راستگویان است گرچه بعض افراد ناباب نیز آن را به تن دارند.

ای دشمنان دیرین که از ما خشمگینید.

در خشم خود بمیریدکه امام راستگویان چه زیبا فرمود.

 بکُشید ما را؛ ملت ما بیدارتر مى‏شود.
این رجل فاجرى که خون عزیز ما را به زمین ریخت، تأیید کرد دین خدا را. یعنى خدا دین خودش را به او تأیید کرد. با ریختن خون عزیز ما، تأیید شد انقلاب ما. این انقلاب باید زنده بماند، این نهضت باید زنده بماند، و زنده ماندنش به این خونریزیهاست. بریزید خونها را؛ زندگى ما دوام پیدا مى‏کند. بکُشید ما را؛ ملت ما بیدارتر مى‏شود. ما از مرگ نمى‏ترسیم؛ و شما هم از مرگ ما صرفه ندارید. دلیل عجز شماست که در سیاهى شب، متفکران ما را مى‏کشید. براى اینکه منطق ندارید. اگر منطق داشتید که صحبت مى کردید؛ مباحثه مى‏کردید. لکن منطق ندارید، منطق شما ترور است! منطق اسلام ترور را باطل مى‏داند. اسلام منطق دارد؛ لکن با ترور شخصیتهاى بزرگ ما، شخصهاى بزرگ ما، اسلام ما تأیید مى‏شود